بررسی میزان تاثیرگذاری و رضایتمندی تغییر روش تدریس استادمحور به رویکرد نیازمحور در گروه معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تحول در تدریس دروس معارف با استفاده از مقایسه دو روش استادمحور و نیازمحور بود. روش پژوهش حاضر، استفاده از گروه های دست‏نخورده نیمه‏تجربی و از نوع دو گروهی (آزمایشی و گواه) بود. جامعه آماری پژوهش، 270 نفر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه است. ابزار پژوهش، پرسشنامه پژوهشگرساخته‏ای است که توسط اساتید صاحب‏نظر تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از نرم‏افزار اس. پی. اس. اس16 و آزمون تی، فریدمن، میانگین رتبه‏ای و همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. در این مطالعه، میزان رضایتمندی و تاثیرگذاری در روش نیازمحور نسبت به استادمحور به طور معناداری بیشتر بود. نتایج نشان داد دانشجویانی که با رویکرد نیازمحور درس را فرا گرفته‏اند، میانگین نمره بالاتری دارند و اختلاف معنادار است. نتایج مطالعه، میزان بالای تاثیر و رضایت دانشجویان در فراگیری به روش نیازمحور را نشان می‏دهد. ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان و افزایش روحیه تفکر نقادانه در آنان، بر لزوم توجه به این روش و به کارگیری آن در فرایند آموزشی تاکید می‏کند.