بررسی میزان شیوع اگزمای دست وعوامل مرتبط با آن در تکنولوژیستهای اتاق عمل مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396-1397

هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع اگزمای دست و عوامل مرتبط با آن در تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396-1397 بود. این مطالعه توصیفی-مقطعی، کاربردی بود که در میان تکنولوژیستهای اتاق عمل بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و شامل200نفر بود. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه بود. پرسشنامه خودایفای اگزمای دست در طیف دو درجه ای لیکرت (بلی=2، خیر=1) ، با روایی و ضریب آلفای کرونباخ 89/0 و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان با 35سوال و طیف لیکرت (هرگز=1،تا اغلب=5) دارای روایی و ضریب آلفای کرونباخ 78/0 بود. داده ها پس از جمع آوری توسط نرم افزارspss21 با استفاده از آزمون کای اسکوئر تحلیل شد. 72 % تکنولوژیست های مورد بررسی زن و 15/33 % دارای سن 31 تا 40 سال بودند. با استفاده از آنالیز آماری Chi square ارتباط میان ابتلای تکنولوژیست های اتاق عمل به اگزمای دست برحسب جنسیت (P=0. 064) ، سن (P=0. 232) ، ساعت کاری در هفته (P=0. 119) ، نوع محلول اسکراب (P=0. 366) ، تعداد دفعات استفاده از دستکش درروز (P=0. 053) ، معنی دار نبوده ولیکن برحسب تعداد شستشوی دست در هر شیفت کاری (P=0. 043) ، میانگین ساعات استفاده از دستکش در روز (P=0. 047) و فشارروانی شغلی (P=0. 027) معنی دار بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده و از آنجا که آمار شفاف و واضحی در ارتباط با بیماری های پوستی در مشاغل بهداشتی-درمانی وجود ندارد بنابراین نگرانی درخصوص سلامت پوستی پرسنل بواسطه مواجهه با عوامل پاتوژن منتقله از راه خون بوجود آمده و لازم است که در شاخص های بیمارستانی گنجانیده شود.