بررسی رابطه بین شخصیتهای صبحی و عصری و میزان فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان ولیعصر شهرستان اقلید بر اساس مدل مسلش

نشانه های فرسودگی شغلی متعدد است و نباید خستگی مزمن را با خستگی های معمولی و زودگذر اشتباه نمود. در پژوهش های منابع انسانی، کارکنان به عنوان دارایی نامشهود که سازمان های رقیب نمی توانند از آن کپی کنند در نظر گرفته می شوند. این دارایی ها، مزیت رقابتی اجتناب ناپذیر و منحصر به فرد بوده و باعث مطلوبیت عملکرد منابع انسانی می شود. این تحقیق، با هدف تعیین رابطه بین شخصیت های صبحی و عصری و میزان فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان ولیعصر شهرستان اقلید انجام شد. در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی – تحلیلی، پرستاران بیمارستان ولیعصر اقلید با حجم نمونه 90 نفری یررسی شدند. داده ها به روش میدانی از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و دو پرسشنامه استاندارد به نام پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI) و پرسشنامه شخصیت صبحی و عصری (MEQ) استفاده شد. اطلاعات به روش خود تکمیلی جمع آوری شد. تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی با آزمون آماری تحلیل رگرسیون خطی انجام شد. ضریب استاندارد شده متغیرشخصیت های صبحی و عصری برمیزان فرسودگی شغلی 506/0 و مقدار آماره t محاسبه شده 503/5 بود. بین شخصیت های صبحی و عصری با میزان فرسودگی شغلی تقریبا به یک میزان نسبتا برابری رابطه وجود داشت (000/0 P=). سازمان ها می توانند در موقعیت های مختلف عملکرد مناسبی داشته و از سرمایه های روان شناختی موجود استفاده بهینه بکنند. شناخت شخصیت افراد برای سازمان ها اعم از دولتی، خصوصی و… مهم است و از این طریق می توانند فرسودگی شغلی کارکنان را کاهش دهند. مدیران پرستاری می توانند با شناسایی شخصیت صبحی یا عصری پرستاران تلاش کنند تا در برنامه ریزی شیفتهای پرستاران به این جنبه شخصیت آنها هم توجه داشته باشند.