دانش سنتی مرتبط با جنگل، بخش چهارم: یکان مدیریت در جنگل های زاگرس

سازماندهی، فرآیندی است که طی آن تقسیم کار بین افراد و گروه های کاری و هماهنگی بین آنها به منظور کسب هدف ها انجام می شود. تقسیم کار سبب به وجود آمدن سلسله مراتب (Hierarchy) در سازمان ها می شود. سلسله مراتب، نظم و ترتیب پست ها را در سازمان ها مشخص می کند. به طرح سلسله مراتب در سازمان ها، ساخت سازمانی (Organizational structure) می گویند (زند بصیری، 1393). سازماندهی ابعاد گسترده ای دارد مانند سازماندهی نیروی انسانی، سازماندهی سطح مورد عمل، سازماندهی تولید و سازماندهی فرآیندهای کاری. در زمینه سطح مورد عمل در جنگل، فرآیند سازماندهی مکانی (Territorial Organization) مفهوم پیدا می کند. طی فرآیند سازماندهی مکانی، جنگل به قسمت هایی تقسیم می شود. سپس، وظایف و نقش های گوناگون به سطح جنگل تخصیص می یابد (فاتحی و همکاران، 1388؛ زند بصیری و همکاران، 1390). سازماندهی مکانی، مبنای نظم زمانی- مکانی و اجرای شیوه نامه ها و فعالیت های مختلف حفاظتی، پرورشی، احیایی، بهره برداری و در نهایت برنامه ریزی و مدیریت جنگل بوده و به عبارت دیگر، اساس تهیه طرح های مدیریت جنگل را شامل می شود…