بررسی مقایسه ای کارایی بیوپلیمرهای طبیعی نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز در حذف فلز سنگین سرب از محلول های آبی

یکی از مشکلات جدی زیست محیطی دهه های اخیر، آلودگی محیط های آبی به فلزات سنگین می باشد. جذب سطحی با استفاده پلیمرهای زیستی (نانوفیبرلیگنوسلولز و نانوفیبرکیتین) فناوری نوینی است که دوستدار محیط زیست برای کاهش و حذف فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه عملکرد جاذب های نانوفیبرلیگوسلولز و نانوفیبرکیتین در حذف فلز سنگین سرب از محلول های آبی است. شرایط آزمایش برای دو جاذب کاملا یکسان در نظر گرفته شده است. برای شناسایی ویژگی های شیمیایی و ساختاری دو جاذب، طیف سنج مادون قرمز (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام شد. درسیستم ناپیوسته پارامترهای pH (4-9) ، دوز جاذب (1-1/0 گرم) ، زمان تماس (120-15 دقیقه) ، غلظت اولیه فلز سرب (50-10 میلی گرم بر لیتر) و دما40-15 درجه سانتی گراد) بررسی شد. نتایج با تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون دانکن جهت برآورد معنی داری تغییرات پارامتر ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج، بیش ترین درصد حذف فلز سرب توسط نانوفیبرکیتین در دمای 25 درجه سانتی گراد، pH برابر 5، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 3/0 گرم و غلظت سرب 10 میلی گرم بر لیتر برابر 45/98% و برای نانوفیبرلیگنوسلولز در دمای 25 درجه سانتی گراد، pH برابر 6، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 3/0 گرم و غلظت سرب 10 میلی گرم بر لیتر برابر 8/99% بدست آمد. با توجه به نتایج این تحقیق، از هردو جاذب نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز (با کارایی بالای 98%) برای حذف سایر آلاینده های پساب های صنایع می توان استفاده نمود.