بررسی خلا واژگانی زبان فارسی معیار در مقایسه با برخی افعال مرکب و عبارات فعلی گویش موسیرزی

گویش موسیرزی از گویش های جنوب خراسان رضوی است که در روستایی به همین نام از توابع شهرستان گناباد تکلم می شود. این پژوهش به دنبال آن است تا دریابد زبان فارسی معیار در مقایسه با برخی افعال مرکب و پیشوندی موجود در گویش موسیرزی تا چه میزان خلا واژگانی (lexical Gap) یا تصادفی (accidental Gap) دارد. کاهش جمعیت بومی این منطقه به دلیل مهاجرت نسل جدید به شهرها و تغییر سبک زندگی باعث شده بسیاری از واژگان این گویش دستخوش فراموشی گردد، لذا تلاش شده است افعالی که در طول چهار دهه گذشته در بین نسل جدید ساکنان این منطقه کمتر به کار می روند، از این طریق ثبت و حفظ شوند. شیوه تحقیق، میدانی است و داده ها از طریق مصاحبه شفاهی با گویشوران بومی مسن جمع آوری شد. تعداد داده های پژوهش به 93 مورد از افعال مرکب، پیشوندی و عبارات فعلی محدود گردیده و از سایر مقولات واژگانی چشم پوشی شده است. بررسی نتایج نشان می دهد که بیشتر داده های به دست آمده، معیار برابرنهاد در زبان فارسی ندارد و دارای خلا واژگانی تصادفی است. طبق مشاهدات، گویش موسیرزی نسبت به زبان فارسی معیار در واژگانی که مربوط به روابط و تعاملات بین فردی و مرتبط با احساسات است با دامنه وسیع تر و پیچیده تری به کار می رود.