تاثیر مراحل فنولوژیک بر کیفیت علوفه سه گونه شورپسند در مراتع استان مرکزی

هالوفیت ها گیاهانی هستند که در رویشگاه های شور و به شدت شور رشد نموده و واجد ویژگی های خاصی می باشند که از طریق مکانیسم های مختلف اکوفیزیولوژی، قادر به تحمل شوری هستند. با توجه به پراکنش وسیع این گیاهان در مناطق خشک و بیابانی و اراضی شور، می توان از آنها به عنوان یک منبع با ارزش برای تغذیه دام نام برد. آگاهی از کیفیت علوفه گونه های هالوفیت در هر مرحله فنولوژیکی می تواند به بهره برداران در انتخاب گونه های گیاهی مناسب برای کاشت و همچنین تعیین زمان مناسب چرای دام برای دستیابی به عملکرد بیشتر در مناطق شور کمک نماید. در این تحقیق، اثر مراحل مختلف فنولوژیک بر هشت فاکتور موثر در کیفیت علوفه سه گونه مرتعی Halocnemum strobilaceum (باتلاقی شور) ، Nitraria schoberi (قره داغ) و Suaeda aegyptiaca (سیاه شور) بررسی شد. نمونه های گیاهی در سه مرحله فنولوژیک شامل رشد رویشی، گلدهی و بذردهی از اراضی شور حاشیه کویر میقان شهرستان اراک جمع آوری شدند. داده ها به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه واریانس شدند. مقایسه میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که اثر گونه و مراحل فنولوژیک بر کیفیت علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار بود. حداکثر کیفیت علوفه در مرحله رشد رویشی به دست آمد و پس از آن کیفیت علوفه تا مرحله بذردهی کاهش پیدا کرد. به طور کلی، نتایج این تحقیق حکایت از برتری گونه Halocnemum strobilaceum از نظر ارزش غذایی نسبت به دو گونه Nitraria schoberi و Suaeda aegyptiacaداشت، به طوری که می تواند به عنوان منبع جدید علوفه در اراضی تحت تاثیر شوری که سایر منابع علوفه امکان رشد و تولید در این اراضی را ندارند در نظر گرفته شود.