بررسی تغییرات زمانی و مکانی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب زیرزمینی در فصول تغذیه و تخلیه (مطالعه موردی: حوزه ازنا-الیگودرز)

افزایش جمعیت و نیاز مبرم افراد به مواد غذایی، سبب توسعه زمین های زراعی و به تبع آن فشار بر سفره های زیرزمینی و در نتیجه تنزل شدید کمیت و کیفیت آب شده است. در پژوهش حاضر، تغییرات سطح آب زیرزمینی در دو فصل تغذیه و تخلیه، تغییرات خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب، تعیین مکانیسم های حاکم بر کیفیت آب، تعیین تیپ و رخساره های هیدروشیمیایی ارزیابی شد و مهم ترین پارامترها برای مصارف کشاورزی توسط طبقه بندی ویل کاکس و فائو در حوزه ازنا-الیگودرز واقع در استان لرستان تحلیل گردید. یافته های به دست آمده نشان داد سطح آب زیرزمینی در سال های آبی (13831391) 33/1 متر تنزل یافته که بیشتر ضلع جنوبی غربی سفره های زیرزمینی را تحت تاثیر قرار داده و اصلی ترین عامل آن برداشت بی رویه از آب به منظور مصارف مختلف است. همچنین بر اساس نتایج خصوصیات فیزیکوشیمیایی آب، غلظت اکثر پارامترها در سال های (13831393) ، تغییراتی افزایشی در پیش داشته که در این بین تغییرات پارامتر TDS، بی کربنات، کلسیم و منیزیم محسوس تر بوده است. بر مبنای دیاگرام های هیدروشیمی، به ترتیب مشخص شد اصلی ترین تیپ آب تیپ بی کربناته و رخساره کلسیک، و کیفیت آب از نظر کشاورزی در محدوده S1C2 قرار دارد. نمودار گیبس نیز تعاملات بین سنگ و آب و هوازدگی کانی ها را عمده ترین عامل تعیین کننده مکانیسم کیفیت آب بیان می کند.