رابطه هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی؛ نقش میانجی گری هوش سازمانی

یکی از الزاماتی که برای سازمان ها حیاتی به نظر می رسد بالندگی سازمانی است که این مهم می تواند در پرتو هوش اخلاقی و ‏هوش سازمانی توسعه یابد. با درک این مساله پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی ‎؛ نقش میانجی گری ‏
هوش سازمانی انجام شده است. ‏
‏ روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان می باشد ‏که از میان آنان190 نفر متناسب با حجم نمونه و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از ‏سه پرسشنامه هوش سازمانی، هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها در سطح استنباطی از ضریب ‏همبستگی پیرسون و برای تعیین نقش میانجی هوش سازمانی در ارتباط هوش اخلاقی و بالندگی سازمانی از مدل یابی معادلات ساختاری ‏براساس نرم افزار آماری‏‎ Amos استفاده شد. ‏ نتایج معادلات ساختاری نشان داد که: بین هوش اخلاقی با هوش سازمانی (27/0) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رابطه این ‏متغیر با بالندگی سازمانی نیز (25/0) مثبت و معنی دار است. رابطه بین هوش سازمانی با بالندگی سازمانی (21/0) مثبت و معنی دار می باشد. ‏همچنین رابطه بین هوش اخلاقی با بالندگی سازمانی با نقش میانجی هوش سازمانی (53/0) معنی دار می باشد. ‏ سازمان ها برای افزایش بالندگی سازمانی باید به هوش اخلاقی و هوش سازمانی کارکنان توجه نمایند. ‏