ارزیابی بالینی و رادیوگرافی بافت پیوند شده غضروف تازه گوش پوشش داده شده با سلول های مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت در درمان آسیب صفحه رشد در بره

زمینه مطالعه: صفحه رشد مسئول افزایش طول در استخوان می باشد و آسیب به آن می تواند سبب بروز مشکلات شدید ارتوپدی شود. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تغییرات رادیوگرافی بعد از پیوند شدن بافت غضروفی تازه گوش پوشش داده شده با پلاسمای غنی از پلاکت و سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان آسیب صفحه رشد در بره است. نیمه قدامی در طول و به صورت تمام ضخامت از صفحه رشد اندام خلفی سمت راست به وسیله اره نوسانگر مخصوص استخوان برداشته شد و غضروف گوش که در همان زمان جراحی استخراج شده بود در محل آن به صورت اتولوگ در پانزده بره پیوند شد. متعاقبا حیوانات در سه گروه پنج تایی قرار داده شدند: گروه کنترل، گروه پلاسمای غنی از پلاکت و گروه سلول های بنیادی مزانشیمی. در زمان جراحی و شصت روز پس از آن، رادیوگراف از اندام های جراحی شده گرفته شد. از لحاظ بالینی همه بره ها به یک میزان علائم لنگش را نشان می دادند و بیشترین میزان مربوط به بعد از برداشت کست بود اما به مرور در گروه درمان بهبودی مشاهده شد که وزنگیری نرمال بعد از یک ماه نشان می داد. بسته شدن صفحه رشد در محل آسیب صفحه رشد تنها در گروه کنترل دیده شد که همراه با کوتاه شدن اندام و بدشکلی نبود. گروه بره های سلول های بنیادی مزانشیمی میزان خفیفی (0. 4b± 1. 4b) تشکیل پل استخوانی را در مقایسه با گروه پلاسمای غنی از پلاکت (0. 37ab± 1. 8) و گروه کنترل (a 0. 2±2. 8) نشان می دادند (0. 05>P). شصت روز بعد از جراحی گروه کنترل بطور معنی داری مینرالیزاسیون (a 0. 2±2. 8) را نشان می داد درحالی که مینرالیزاسیون کمتری در گروه های سلول های بنیادی مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت (b 0. 4± 1. 4 andا ab 0. 4± 2. 4) یافته شد. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی و پلاسمای غنی از پلاکت می توانند کاملا در جلوگیری از تشکیل پل استخوانی و مینرالیزاسیون و همچنین همگرایی بافت پیوند شده در صفحه رشد موثر باشند.