طراحی و تبیین مدل ارزیابی کیفیت اقلام تعهدی در بانک ها

در مقاله حاضر نسبت به ارائه طبقه بندی مجددی برای اقلام دارایی و بدهی در ترازنامه بانک های تجاری اقدام شده و میزان قابلیت اتکای آن ها در دو دسته عملیاتی و مالی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده است بانک هایی که نسبت خالص دارایی های مالی به خالص دارایی های عملیاتی در آنها بیشتر است، کمتر اقداماتی را در راستای مدیریت سود صورت داده اند. سپس تاثیر دو شاخص عملیاتی بانک شامل نوع عقود مورد استفاده جهت اعطای تسهیلات و همچنین نسبت کفایت سرمایه، بر کیفیت اقلام تعهدی مورد سنجش قرار گرفته است. با بررسی های به عمل آمده، مشخص گردیده که سهم بیشتر عقود مبادله ای و نسبت کفایت سرمایه بالاتر موجب کیفیت بیشتر اقلام تعهدی گزارش شده توسط بانک شده است. در بخش دیگری از تحقیق نیز نشان داده شده است بانک هایی که به شرکت های فعال در صنایع پیشرو تسهیلات می دهند، با مطالبات معوق کمتری مواجه خواهند شد. بر اساس این یافته، شاخص کیفیت کیفیت تسهیلات طراحی و به عنوانی معیاری جهت پیش بینی کیفیت اقلام تعهدی بانک ها ارائه شده است.