تاثیر ساختارهای محلی برکنش اجتماعی - سیاسی؛ مورد: بلوچ های ایران

در این پژوهش ساختار نه چارچوبی کاملا عینیت یافته بلکه تا حدودی درآمیخته با ذهنیت و تا حدودی توانایی بخش است که این سطوح ساختاری در قلمروهای جغرافیایی بلوچ نشین ایران، کنش های باشندگان آن قلمرو را در چارچوب مشخصی سامان داده و یا جهت دهی می کند. اهداف: این مقاله باهدف بررسی تاثیر ساختارهای پایدار و تاثیرگذار محلی برکنش های سیاسی- اجتماعی بلوچ های ایران انجام شده است. ازنظر تئوریک بین این ساختارها، روابطی ضروری وجود دارد که قبل از آنکه تعیین شوند تااندازه ای شکل گرفته اند و در هر سطحی شکل دهنده کنش های فردی یا اجتماعی هستند. مواد و روش: روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. رویکرد غالب بر پژوهش کمی است. نتایج حاصل با تکیه بر استدلال منطقی از نتایج حاصل از یافته های میدانی استوار است. جهت احصاء کنش های اجتماعی - سیاسی منطقه بلوچ نشین ایران، ابتدا ساختارهای اجتماعی - سیاسی به روش اسنادی و کتابخانه ای استخراج شد. ازآنجاکه ساختارهای استخراج شده از سطح اطمینان لازم برخوردار نبود، در قالب متغیرهای تحقیق به متخصصین بلوچ شناس ارائه شد و با اتکا نظرات دریافتی پالایش و وزن دهی شد. پس از وزن دهی، مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار در قالب پرسشنامه محقق ساخته مورد ارزیابی اولیه قرار گرفت و پس از روایی و پایایی حاصل شده بین جامعه آماری موردنظر توزیع گردید. نتایج حاصل از مطالعات میدانی در هر یک از متغیرهای موردمطالعه بیانگر تاثیر این ساختارها برکنش های اجتماعی- سیاسی شهروندان این بخش از ایران است و این ساختارها، کنش ها و رفتارهای اجتماعی و سیاسی شهروندان بلوچ را جهت دهی می کند. لذا هر نوع برنامه ریزی توسعه ای نیز در ارتباط با شهروندان این بخش از ایران نیازمند شناخت این ساختارها و تاثیرات پایدار آن ها برکنش های ساکنان این بخش از ایران است.