ارزیابی وضعیت تنوع زیستی محصول های زراعی و باغی در استان گلستان در سال های 1393-1377

بهره برداری بهینه و حفاظت از تنوع گیاهی، به عنوان یکی از راهکار های مناسب برای تضمین انعطاف پذیری بوم نظام های کشاورزی در برابر ناپایداری های محیطی و فشارهای ناشی از آفات و بیماری ها مطرح است. تنوع زیستی در چشم اندازهای کشاورزی، در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است زیرا به طور شایان توجهی در تولیدات کشاورزی، امنیت غذایی، بازده اقتصادی و همچنین حفظ کلی تنوع زیستی جهان نقش دارد. با توجه به اهمیت تنوع زیستی در نظام های کشاورزی، این بررسی با هدف ارزیابی وضعیت تنوع زیستی گیاهان زراعی و باغی در طی دو دهه اخیر در شهرستان های مختلف استان گلستان انجام شد. داده های مورد نیاز شامل سطح زیرکشت مهم ترین گیاهان زراعی (شامل گندم، جو، برنج، کلزا، سویا، پنبه، باقلا و نخودفرنگی) و مهم ترین گیاهان باغی (شامل مرکبات، توت فرنگی، هندوانه، آلو و هلو) برای 14 شهرستان استان گلستان در سال های 1393-1377 از طریق مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان ها، مرکز آمار و اطلاعات سازمان جهاد کشاورزی، سالنامه آماری وزارت جهاد کشاورزی و مصاحبه حضوری با کارشناسان و مدیران جهاد کشاورزی استخراج شد. شاخص های شانون، مارگالف، منهینیک، سیمپسون، یکنواختی و شاخص همانندی سورنسون با استفاده از معادله های مربوطه محاسبه شد. نتایج و بحث: نتایج نشان داد، شاخص های تنوع زیستی کشاورزی در استان گلستان در طی سال های آماری مورد بررسی، دارای نوسان های شدیدی بوده به طوری که شاخص شانون از سال 1377 تا 1393 از 63/1 به 33/1 در گیاهان زراعی کاهش یافته، ولی این شاخص در زمینه گیاهان باغی افزایش یافته است. بر این اساس بیشترین میزان شاخص تنوع شانون برای گیاهان زراعی، به شهرستان های بندرگز (73/1) و گرگان (72/1) و کمترین آن به شهرستان های مراوه تپه (95/0) و کلاله (98/0) تعلق گرفت. این شاخص برای گیاهان باغی، در شهرستان های گرگان (27/2) و علی آباد کتول (20/2) بیش ترین و در شهرستان های مراوه تپه (68/0) و گمیشان (93/0) کمترین میزان را نشان داد. همچنین با توجه به میزان شاخص شانون، شهرستان های بندرگز و گرگان از نظر شاخص یکنواختی گیاهان زراعی نیز به ترتیب با 717/0 و 674/0 دارای بیشترین میزان بوده و کمترین میزان این شاخص به شهرستان های کلاله (317/0) و گنبد کاووس (393/0) تعلق گرفت. در بین گیاهان باغی، شاخص یکنواختی در شهرستان های گمیشان و گالیکش به ترتیب با 704/0 و 686/0 بیشترین میزان و شهرستان مراوه تپه (254/0) کمترین میزان را داشتند. بررسی شاخص همانندی سورنسون در بخش گیاهان زراعی نشان داد که مینودشت با کلاله (95/0) و آق قلا (92/0) بیشترین همانندی و گمیشان با علی آبادکتول (21/0) کمترین همانندی را داشتند. شهرستان های بندرگز و کردکوی با شاخص همانندی 89/0 بیشترین میزان و شهرستان گمیشان با شهرستان های گرگان (11/0) ، علی آبادکتول (14/0) و بندرگز (19/0) دارای کمترین میزان شاخص سورنسون در بین گیاهان باغی شناخته شدند. بنابر نتایج این پژوهش، تنوع محصولات کشاورزی استان گلستان در دوره آماری مورد بررسی، کاهش یافته است. به طوری که تنوع در بسیاری از شهرستان ها به میزان پایینی رسیده و تنها در شمار معدودی از شهرستان ها تنوع بالایی از محصولات کشاورزی دیده شد. در اغلب شهرستان ها بیشترین سطح زیر کشت گیاهان زراعی به گندم، سویا و کلزا اختصاص داشت. به طورکلی با ایجاد زیرساخت های مناسب، آموزش و آگاهی دادن به کشاورزان و تشویق آنان به تولید محصولات متنوع کشاورزی، می توان زمینه و شرایط لازم برای استفاده از خدمات بی مانند تنوع زیستی را در بوم نظام های کشاورزی استان گلستان فراهم کرد.