تحلیل جایگاه و کاربرد حدیث در تفسیر مناهج البیان فی تفسیر القرآن

تفسیر مناهج البیان فی تفسیر القرآن اثر قرآن پژوه و مفسر معاصر آیت الله شیخ محمد باقر ملکی میانجی از جمله تفاسیری است که مولف آن در کنار روش تفسیر قرآن به قرآن و ارائه بحث های متنوع اعتقادی، اخلاقی، اجتماعی و غیره از روایات وارده در منابع حدیثی شیعه و سنی نیز استفاده کرده است. وی ضمن باور به حجیت سنت، در موارد بسیاری از روایات استمداد گرفته است؛ مانند بررسی لغوی واژگان، بیان فضیلت سوره ها، بیان سبب نزول آیات و تعیین مصداق آنها، تفسیر و تاویل آیات و سور و غیره. او در بهره گیری از روایات، گاه به شرح روایت و بیان اسرار آن پرداخته، گاهی برای گفته های خویش از روایات موید می آورد. در مواردی نیز با اشکال وارد کردن به سند حدیث یا دلالت آن و با بیان روایات مکمل، به نقد استدلال های روایی دیگران می پردازد. در این مقاله به شیوه تحلیل محتوا، در یک نگاه روش شناسانه سعی بر آن داریم که به بررسی و تحلیل روایاتی مبادرت ورزیم که آیت الله ملکی میانجی در تفسیر خود از آیات قرآن کریم بدان ها استناد نموده است. در نهایت نیز به تحلیل روش بهره گیری وی از روایات در تفسیر خواهیم پرداخت.