سهم پیش بین آسیب های دوران کودکی در بروز اضطراب و استرس مجرمان زندانی

آسیب های دوره کودکی سهم مهمی در بروز اختلالات روانی دارند. هدف از این تحقیق، بررسی سهم پیش بین این آسیب ها در بروز اضطراب و استرس مجرمان زندانی در شهر اصفهان است. این مقاله، مطالعه ای توصیفی- همبستگی است. به منظور اجرای این تحقیق، از مجرمان زندانی در شهر اصفهان، نمونه ای به حجم 150 نفر با روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب شده اند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامه ترومای دوران کودکی و پرسش نامه افسردگی، اضطراب و استرس DASS و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS23 استفاده شد. نتایج تحلیل «رگرسیون» چند متغیره نشان داد که آزار جسمانی، آزار عاطفی، آزار جنسی و به طور کلی، آسیب های دوران کودکی، توان پیش بینی اضطراب، غفلت عاطفی و آزار عاطفی و توان پیش بینی استرس را در مجرمان زندانی دارند؛ به این صورت که آزار جسمانی 6/2 درصد، آزار عاطفی 11/8 درصد، آزار جنسی 4/1 درصد و آسیب دوران کودکی 4/7 درصد قابلیت پیش بینی اضطراب و غفلت عاطفی 2/7 درصد و آزار عاطفی 4/2 درصد قابلیت پیش بینی استرس را دارند. بنابراین، پیشنهاد می شود نهادهای مسئول در روند انجام درمان ها و اقدامات پیشگیرانه مجرمان، آسیب های دوران کودکی آن ها را نیز مورد توجه قرار دهند.