تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی

سرطان پستان از جمله شایع ترین سرطان ها در زنان می باشد که اثرات عمیقی را بر سلامت روانی و اجتماعی، امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی به جا می گذارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام گردید. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش شبه آزمایشی و از نوع طرح های پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه مداخله و شاهد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش بودند که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (15 نفر) و شاهد (15 نفر) جایگزین شدند که در آن گروه مداخله در 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرده و گروه شاهد در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) و بهزیستی روان شناختی ریف (1980) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار SPSS v. 23 در دو بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که به دنبال ارائه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نمرات متغیرهای امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون افزایش داشته و این نوع از درمان اثرات مثبت معنی داری را بر امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی برجای گذاشته است (001/0 > P). درمان گروهی پذیرش و تعهد روشی موثر به منظور افزایش امید به زندگی و بهزیستی روان شناختی مبتلایان به سرطان پستان می باشد.