بررسی شیوع و ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی جراحان در یکی از بیمارستان های عمومی شهر تهران، 1396

جراحان با توجه به محیط اتاق های جراحی و ماهیت وظایفی که بر عهده دارند در مواجهه با انواع ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی می باشند. هدف از این پژوهش ارزیابی ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین جراحان بصورت خوداظهاری و روش های ارزیابی مشاهده ای RULA و Strain Index در محیط اتاق عمل بیمارستان می باشد. مطالعه حاضر به روش مقطعی در سال 96 بر روی کلیه جراحان شاغل در یکی از بیمارستانهای عمومی 85 مورد جراحی با استفاده از دو روش مشاهده ای RULA و SI مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه خوداظهاری شامل سه بخش سوال های دموگرافیک آگاهی و نگرش در مورد ارگونومی توسط جراحان تکمیل گردید. نتایج بدست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج میزان شیوع درد در نواحی مختلف بدن بیشترین درد اظهار شده توسط جراحان در ناحیه کمر4/76 % و کمترین میزان درد نیز در ران و باسن 2/8 % نشان داده است. بیشترین سطح ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی ارزیابی شده با روش های RULA و SI به ترتیب برابر2/58 و4/54 درصد می باشد. براساس ارزیابی وضعیت ارگونومیک جراحان مغایرت های زیادی در ارتباط با اتاق های جراحی و اصول ارگونومیکی تشخیص داده شد. اجرای یک برنامه ارگونومی مشارکتی شامل آموزش ، برنامه ریزی مناسب کاری برای جراحان و تجهیز اتاق های عمل به تجهیزات ارگونومیک می تواند تاثیر بالایی در کاهش میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی داشته باشد.