بررسی کیفی واکنش به فقدان در جوانان ساکن شهر تهران

شیوه برخورد با فقدان طیف وسیعی از واکنش های جسمی، هیجانی، شناختی و وجودی را در برگرفته و شدت آن می تواند از یک هیجان زودگذر و خفیف تا واکنشی شدید که تمام تاریخچه زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد، متغیر باشد. در این تحقیق به کمک سه شیوه مختلف جمع آوری کیفی داده ها، شامل گروه های متمرکز، مصاحبه نیمه ساختمند پیرامون تجربیات فقدان و اخذ روایت زندگی به شیوه مک آدامز که در مجموع بر روی 21 شرکت کننده صورت پذیرفت، ساخت ها و فرآیندهای موثر بر چگونگی واکنش های این افراد به فقدان از طریق بررسی پدیدارشناختی و تحلیل کیفی داده ها بر روی متن آوانویسی شده مصاحبه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بستر رخداد، شامل زمان رویداد و فرهنگ و بستر اجتماعی آن، ماهیت فقدان شامل نوع فقدان، جبری یا اختیاری بودن و دفعی یا پیش بینی پذیر بودن آن و در نهایت ویژگی های تجربه گر شامل شخصیت، میزان آگاهی و تجربیات قبلی زیسته فرد را به عنوان فرآیندهای تاثیر گذار بر این واکنش با فقدان معرفی کرد. در نتایج به دست آمده نقش زیست جهانی که فقدان به عنوان یک پدیدار در آن رخ می دهد و زیست جهانی که تجربه گر در آن فقدان را تجربه می کند کلیدی به نظر می رسد، در نتیجه در نهایت پیشنهاداتی نیز به منظور مطالعه وسیع تر این پدیدار در بین اقوام و شرایط فرهنگی مختلف ارائه گردید.