بررسی تغییرات پوشش اراضی استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از متریک های سیمای سرزمین (2015-1994)

با توجه به اینکه مهم ترین نیاز محققان و مدیران، اطلاعات به هنگام در رابطه با تغییرات پوشش اراضی است؛ لذا بررسی این تغییرات در سطح استانی کمک شایانی به برنامه ریزی و جلوگیری از تخریب های به وجود آمده در مناطق مختلف می کند. بدین منظور با استفاده از پردازش تصاویر لندست در سال های 1994 و 2015 نقشه های پوشش اراضی استان چهارمحال و بختیاری به روش هیبرید در شش طبقه اصلی تهیه شد؛ سپس تغییرات پوشش اراضی با به کارگیری روش مقایسه پس از طبقه بندی و متریک های سیمای سرزمین مشخص شد. جهت کمی کردن الگوهای سیمای سرزمین در سطح کلاس متریک هایNP PLAND، LPI، MPS و متریک های SHDI، LPI، CONTAG و SPILIT INDEX در سطح سیمای سرزمین محاسبه شد. در انتها نرخ تخریب هر کاربری و شاخص نرخ تخریب انسانی در سطح کلاس برای هر کاربری جداگانه محاسبه شد. نتایج مطالعه در سطح کلاس حاکی از کاهش شدید مساحت مراتع (36/67 درصد) و جنگل ها (6/42 درصد) و در پی آن افزایش سطح زمین های بایر به میزان 39/32 درصد است. به طور کلی سیمای سرزمین در بازه زمانی مورد مطالعه تکه تکه تر، نامنظم تر، ناپیوسته تر و از نظر نوع پوشش متنوع تر شده است و درصورت ادامه روند کنونی نتایج حاصله از این مطالعه نشان دهنده فروافت شدید کارکردها و خدمات اکوسیستم ها است.