تنوع ژنتیکی جایگاه های TLR4 و IL2 دخیل در سیستم ایمنی در چند نژاد مرغ بومی ایران

در این تحقیق چندشکلی های آللی در ژن های کاندید TLR4 و IL2 دخیل در سیستم ایمنی برخی از نژادهای مرغ بومی با استفاده از تکنیک PCR-RFLP بررسی شد. 200 قطعه مرغ شامل نژاد های مرغ بومی عمومی، آذربایجان غربی، مرندی و مازندرانی انتخاب شدند. برای شناسایی جهش در ژن های TLR4 و IL2 به ترتیب از آنزیم های Sau96I و HphI استفاده شد. برای جایگاه ژنی 257 جفت بازی TLR4، بعد از هضم آنزیمی سه ژنوتیپ CC، CG و GG شناسایی و برای آلل C دو باند 138 و 119 جفت بازی و برای آلل G سه باند 119، 99 و 39 جفت بازی مشاهده شد. در جایگاه ژنی 600 جفت بازی IL2، سه ژنوتیپAA ، AB و BB شناسایی و برای آلل A چهار باند 465، 64، 40 و 31 جفت بازی و برای آلل B پنج باند 454، 64، 40، 31 و 11 جفت بازی مشاهده شد. کل جمعیت ها از نظر شاخص تعادل برای دو جایگاه ژنی مورد مطالعه در تعادل هاردی - واینبرگ قرار داشت. شاخص اطلاعات شانون در جایگاه های نشانگری TLR4 و IL2 به ترتیب 56/0 و 69/0 و همچنین شاخص تثبیت به ترتیب 05/0- و 10/0- محاسبه شد. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای جایگاه های ژنی TLR4 و IL2 به ترتیب 55/0 و 40/0 برآورد شد. با توجه به چندشکلی های موجود در جایگاه های ژنی مطالعه شده و کاهش هتروزیگوسیتی در این جمعیت ها، می توان از بروز تلاقی های غیر تصادفی جلوگیری کرد. این امر منجر به افزایش هتروزیگوسیتی و در نتیجه مانع از کاهش تنوع ژنتیکی در جمعیت ها خواهد شد. همچنین با مطالعه ی پاسخ های ایمنی مرتبط با این دو جایگاه ژنی می توان از این جایگاه به عنوان نشانگرهای مناسب در برنامه های اصلاح نژاد مرغ های بومی برای افزایش مقاومت به بیماری ها بهره برد.