مدیریت آبیاری تکمیلی گونه گاوزبان ایرانی (Echium amoenum fisch) در منطقه پایین دست دشت گیلان

به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی بر عملکرد گونه از گاوزبان ایرانی در دشت، آزمایشی به صورت بلوک های تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان در سال زراعی 94-1393 اجرا شد. سه تیمار آبیاری (دیم، یک آبیاری تکمیلی و دو آبیاری تکمیلی) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تقریبا در تمامی صفات رویشی اندازه گیری شده در گاوزبان ایرانی، تیمار دو آبیاری تکمیلی دارای حداکثر مقادیر بود درحالی که در صفات زایشی تیمار یک آبیاری تکمیلی مقادیر بالاتری را ایجاد کرده بود. عملکرد وزن تر گل و وزن خشک گل به تبع صفات زایشی گیاه در تیمار یک آبیاری تکمیلی دارای حداکثر مقادیر شدند. در بهره وری مصرف آب نیز تیمار یک آبیاری تکمیلی دارای حداکثر مقادیر شد و افزایش عملکرد معنی دار این تیمار نسبت به تیمار دیم سبب گشت تا در بهره وری مصرف آب بر اساس همه ی عملکرد های وزن تر گل و وزن خشک گل دارای مقادیر بالاتری حتی نسبت به تیمار دیم که دارای کمترین آب مصرفی بود نیز گردد؛ بنابراین در شرایط منطقه موردمطالعه و مناطق مشابه، یک آبیاری تکمیلی هم ازلحاظ عملکرد و هم از بهره وری آب آبیاری صرفه بالایی دارد و می تواند موردتوجه جدی قرار گیرد.