عشق و جدایی: مطالعه ای مردم نگارانه در بین زنان شاغل و تحصیلکرده ساکن تهران

این مقاله در پی شناخت رابطه عشق با جدایی و طلاق است. روش انجام پژوهش مردم نگاری و نمونه گیری هدفمند بود. پژوهش به مدت 12 سال اجرا شد و یافته ها نشان می دهند که در دهه های اخیر اهمیت عشق در زندگی زنان افزایش یافته است. شایان ذکر است که مفهوم عشق نیز در خلال زمان دگرگون شده است. با توجه به نقش عشق در ازدوج می توان سه نوع ازدواج سنتی، انتخابی و عاشقانه را شناسایی نمود. یافته ها همچنین نشان می دهد که وجود عشق در رابطه بین زوجین چالش های ویژه زن معشوق/ زن همسر، زن عاشق/ زن معشوق و مهمتر از همه فانتزی حرمسرا را ایجاد کرده است. این سه چالش بر ظهور پدیده طلاق و جدایی موثرند. پدیده حرمسرا در هر سه نوع ازدواج دیده شد اما زنان در ازدواج سنتی کمتر و دیرتر به این پدیده عکس العمل نشان می دهند در حالی که در نزد زنانی که به ازدواج عاشقانه اقدام کرده اند معمولا عکس العمل در برابر آن شدید و آنی است. دلیل این اثر وجود دوگانه های ذکر شده به ویژه دوگانه همسر/معشوق است. نکته آن است که زنان در ازدواج سنتی، علیرغم دردناک بودن تجربه از پدیده حرمسرا، عملا موقعیت معشوق را تجربه نمی کنند و احتمالا به همین دلیل دیرتر برای جدایی اقدام می کنند.