اثر رنگ بروموکروزول گرین بر فعالیت های تخمیری میکروارگانیسم های شکمبه و حذف آن از آب با استفاده از خاکستر پوست خربزه و بنتونیت سدیم فرآوری شده

آزمایشی با هدف بررسی دو جاذب خاکستر تهیه شده از پوست خربزه و بنتونیت سدیم فرآوری شده در حذف رنگ بروموکروزول گرین به عنوان یک منبع آلوده کننده آبی در یک محیط کشت تهیه شده از میکروارگانیسم های شکمبه و بزاق مصنوعی انجام شد. از بروموکروزول گرین در سه سطح (صفر، 5 و 10 پی پی ام) همراه با بنتونیت سدیم یا خاکستر پوست خربزه هر کدام در سه سطح (0، 4 و 8 میلی گرم) به صورت فاکتوریل 3×2×3 و با پایه کاملا تصادفی در محیط کشت، استفاده شد. برخی از فراسنجه های تخمیری در محیط کشت برآورد گردید و اثر جاذب ها در حذف رنگ بروموکروزول گرین اضافه شده به آب در زمان های 3 و 24 ساعت، نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. افزودن هر دو جاذب منجر به حذف کارآمد رنگ از آب (به ویژه سطح چهار درصد خاکستر پوست خربزه) شد. افزایش رنگ از صفر به 5 پی پی ام، منجر به افزایش معنی دار پتانسیل تولید گاز و تولید تجمعی گاز در زمان های 12، 24 و 48 ساعت انکوباسیون، انرژی قابل متابولیسم، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، انرژی خالص شیردهی، بازده تولید پروتئین میکروبی و قابلیت هضم ماده آلی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P) ، اما کلیه این فراسنجه ها در سطح 10 پی پی ام رنگ، کاهش معنی دار یافت. در مجموع، اضافه کردن دو جاذب به محیط کشت نه تنها مانع کاهش اثرات منفی رنگ (سطح 10 پی پی ام) بر فراسنجه های تخمیری نشد، بلکه منجر به کاهش برخی از این فراسنجه ها شد و به نظر می رسد میکروارگانیسم های شکمبه می توانند از بروموکروزول گرین (تا سطح 5 پی پی ام) در جهت بهبود فراسنجه های تخمیری بهره ببرند.