ارتباط بین IGFBP-1 و HOMA-IR در سندرم تخمدان پلی کیستیک با مقاومت به انسولین

اتیولوژی زمینه ای سندرم تخمدان پلی کیستیک ناشناخته است و به نظر می رسد که یک ارتباط قوی با مقاومت به انسولین داشته باشد. HOMA-IR یک وسیله خوب در اندازه گیری مقاومت به انسولین می باشد. سطح پایین IGFBP-1 در سندرم تخمدان پلی کیستیک منجر به بیان این فرضیه شد که هیپرانسولینمیا باعث مهار تولید IGFBP-1 شده که به نوبه خود باعث تحریک تولید زیاد اندروژن می شود.

هدف این مطالعه آنالیز ارتباط بین سطح IGFBP-1 و HOMA-IR با مقاومت به انسولین در سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد.

یک مطالعه موضعی مقطعی بر روی 105 زن با سندرم تخمدان پلی کیستیک شامل 60 زن با مقاومت به انسولین انجام شد. متوسط IGFBP-1 و HOMA-IR به ترتیب μg/l 4/7821±6/507 و 1/666±3/633 بود.

سطح پایین IGFBP-1 در تمام زن های مقاوم به انسولین وجود داشت. ارتباطی بین HOMA-IR و وزن بالا وجود داشت (0/045p=) در حالیکه IGFBP-1 هیچ ارتباطی را با وزن بالا نشان نداد (0/106p=). به علاوه هیچ ارتباطی بین IGFBP-1 و HOMA-IR به عنوان نشانگر مقاومت به انسولین مشاهده نشد.

علیرغم کاهش IGFBP-1 به نظر می رسد که هیچ ارتباطی بین IGFBP-1 و HOMA-IR به عنوان نشانگر مقاومت به انسولین وجود ندارد.