بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استرس شغلی در بین قالی بافان استان سیستان و بلوچستان در سال 1396

اختلالات اسکلتی- عضلانی (MSDs: Musculoskeletal Disorders) یکی از مهم ترین دلایل بی رغبتی به کار و کاهش انگیزه های کاری هستند که به مرور زمان می توانند منجر به استرس شغلی گردند. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استرس شغلی در بین قالی بافان روستایی منطقه سیستان صورت گرفت. در این پژوهش توصیفی- تحلیلی 100 زن قالی باف از روستاهای چهار شهرستان منطقه سیستان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور تعیین شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی از پرسشنامه استاندارد استرس روانی- اجتماعی نوردیک استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS 16 ، آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی Pearson صورت گرفت. نتایج نشان دادند که میزان استرس شغلی در زنان قالی باف روستایی سیستانی در سطح بالایی است. بر مبنای یافته ها، بیشترین اختلالات اسکلتی- عضلانی (98 درصد) به قسمت فوقانی پشت اختصاص داشت و کمترین اختلالات (45 درصد) مربوط به زانو بود. شایان ذکر است که بین اختلالات اسکلتی- عضلانی و مولف ه های آن ها (به جز سه مولفه ران، زانو و پا) با استرس شغلی رابطه معنادار و مثبتی به دست آمد (P=0/001). براساس یافته های پژوهش، اقدامات موثر برای کاهش استرس شغلی در زنان قالی باف روستایی مورد نیاز می باشد. همچنین با توجه به تاثیر شش مولفه از نه مولفه اختلالات اسکلتی- عضلانی بر استرس شغلی، تمرکز بر بهسازی و طراحی مناسب فضاهای کاری، نیازهای روحی و روانی قالی بافان، طرز صحیح نشستن و تحرک و ورزش در زما نهای مشخص می تواند در کاهش استرس شغلی و اختلالات اسکلتی- عضلانی موثر باشد.