بررسی خطر بهداشتی و مقدار کادمیوم و سرب در نمونه های برنج های منطقه میداوود استان خوزستان

ورود فلزات سنگین به زنجیره غذایی و رسیدن به غلظت های بحرانی، اثراتی منفی را بر موجودات زنده بر جای می گذارد. با توجه به اینکه برنج یکی از پرمصرف ترین اقلام در جیره غذایی مردم ایران محسوب می شود، مطالعه حاضر با هدف بررسی احتمال وجود کادمیوم و سرب در برنج منطقه میداوود در استان خوزستان و ریسک بهداشتی برای ساکنان منطقه انجام شد. جهت انجام این پژوهش 10 نمونه برنج از مزارع منطقه جمع آوری گردید و پس از آماده سازی توسط دستگاه Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry) ICP-MS ) مورد سنجش غلظت کادمیوم و سرب قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. همچنین با استفاده از ایمنی رژیم مصرفی، میزان دوز ورودی کادمیوم و سرب به انسان از طریق برنج بر مبنای مصرف روزانه برنج توسط هر فرد ایرانی (با درنظرگرفتن مصرف 110 گرم برنج در روز و فردی با وزن 70 کیلوگرم) محاسبه گردید. میانگین کل غلظت کادمیوم و سرب در نمونه های برنج به ترتیب 02 / 0 و 07 / 1 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. براساس نتایج میزان کادمیوم، کمتر و میزان سرب، بیشتر از حد استاندارد (WHO (World Health Organization بود. علاوه براین، مصرف هفتگی کادمیوم و سرب از طریق برنج در حد مجاز مصرف روزانه قابل تحمل ( PTDI: Provisional Tolerable Daily Intake) رژیمی کل پیشنهادشده به وسیله Food and Agriculture Organization) FAO/WHO ) ارزیابی گردید. به طور کلی، مصرف روزانه کادمیوم و سرب از طریق برنج در حد مجاز مصرف روزانه قابل تحمل (PTDI) رژیمی کل پیشنهادشده به وسیله FAO/WHO بود. شایان ذکر است که با توجه به حضور کادمیوم و سرب در برنج منطقه و امکان اینکه در دیگر محصولات کشاورزی نیز وجود داشته باشند، رعایت رژیم غذایی مصرفی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.