بررسی عملکرد هیدرودینامیکی موج شکن های نفوذ ناپذیر و نفوذپذیر با استفاده از روش هیدرودینامیک ذرات هموار

موج شکن ها سازه هایی هستند که برای حفاظت از سواحل وکاهش انرژی ناشی از امواج احداث شده اند و با توجه به استفاده فراوان از آن ها، تحلیل جریان در اطراف این سازه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش مدل سازی موج شکن صلب روی بستر با شیب ترکیبی با استفاده از روش هیدرودینامیک ذرات هموار و کد SPHysics انجام شد. تاثیر پارامتر های مختلف از جمله تغییر در عمق آب، زمان تناوب موج، تیزی موج، شیب بدنه و نوع ساختار بدنه موج شکن روی بالاروی موج که از پارامتر های اصلی در طراحی موج شکن ها است، بررسی شده است. نتایج بیان کننده این واقعیت است که با افزایش زمان تناوب، عمق و شیب بدنه موج شکن میزان بالاروی موج افزایش می یابد، همچنین صحت سنجی نتایج با استفاده از مطالعات آزمایشگاهی ارزیابی شد. نتایج نشان دهنده تطابق مناسب روش عددی و آزمایشگاهی بود. علاوه بر این، به منظور بررسی تغییرات میزان بالاروی موج در موج شکن های صلب نسبت به مدل مشابه توده سنگی، نتایج حاصل از کار عددی انجام شده با مطالعات آزمایشگاهی انجام شده روی موج شکن های توده سنگی با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل از بالاروی موج در موج شکن نفوذپذیرناپذیر (صلب) و موج شکن نفوذپذیر با سطح زبر (موج شکن توده سنگی) بیان کننده افزایش بالاروی در حدود 40 درصد در حالت موج شکن صلب دارد.