اثرات کارایی بانکی و انضباط پولی بر رشد اقتصادی استان های ایران

خروج از رکود و ورود به مسیر رشد اقتصادی از مهم ترین چالش های اقتصاد ایران است. با توجه به مرور ادبیات مدل های مختلف در زمینه رشد اقتصادی، توسعه بخش مالی همچنان یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر رشد اقتصادی است. توسعه مالی در اقتصاد ایران بانک محور است. بنابراین، فعالیت بانک ها بصورت کارا و سیاست های بانک مرکزی با توجه به انضباط مالی می تواند در رشد اقتصادی استان ها موثر بوده و بلعکس عملکرد نادرست و ناسالم آن ها نیز می تواند بحران های اقتصادی در جامعه ایجاد کند. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از یک مدل رشد درونزا، بویژه با تاکید بر تجزیه تحلیل نسبت های مالی، اثر کارایی بانک ها و انضباط پولی (درواقع عدم انضباط پولی) بر رشد اقتصادی استان های ایران در دوره زمانی 1385 تا 1393 (جدیدترین داده های قابل دسترسی) بوسیله مدل پنل دیتا برآورد و تفسیر گردد. نتایج این مطالعه با استفاده از روش اثرات ثابت حاکی از این است که متغیرهای توضیحی الگو شامل کارایی بانک ها، بی انضباطی پولی، کیفیت دارایی بانک ها، درصد باسوادی، ضریب جینی و شاخص فلاکت اثر منفی و معنی دار، درحالیکه شاخص بهره وری نیروی کار و موجودی سرمایه اثر مثبت و معنا دار بر رشد اقتصادی استان های ایران داشته است.