مکانیابی اراضی مستعد کاشت درخت انجیر در استان فارس با استفاده از منطق فازی و نرم افزار GIS

کشاورزی یکی از مهمترین بخش های اقتصادی کشور است که هر محصول آن شرایط اقلیمی و محیطی خاصی را می طلبند، لذا اقلیم شناسان توجه ویژه ای به آمایش سرزمین داشته و منابع اکولوژیکی را با روش های مناسب می نمایند. هدف تحقیق شناخت عوامل و عناصر اقلیمی موثر در کاشت انجیر در استان فارس و پهنه بندی نواحی مستعد کاشت این محصول از نظر اقلیمی و محیطی با استفاده از توانایی GIS در تلفیق لایه های مختلف و در قالب مدلهای مختلف می باشد. در این بررسی، شش عنصر اقلیمی (میانگین، حداکثر و حداقل مطلق دما، میانگین و حداکثر رطوبت و بارش) از 21 ایستگاه سینوپتیک، اقلیم شناسی و باران سنجی در استان فارس و 5 پارامتر محیطی (ارتفاع، شیب، نوع خاک، فرسایش و کاربری اراضی) به کار گرفته شده است. ابتدا عناصر اقلیمی با توجه به ناقص بودن آنها، با روش های تفاضل ها و نسبت ها بازسازی شده، سپس نقشه های مربوط به این پارامتر ها و عناصر در GIS تهیه شده و این نقشه ها با استفاده از منطق فازی و معیارهایی که برای کاشت درخت انجیر در نظر گرفته می شود، استاندارد و وزن دهی شد و با استفاده از منطق فازی با هم تلفیق، و نقشه پهنه بندی اراضی مستعد کاشت انجیر در استان فارس بدست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که 3872063 هکتار از اراضی برای کاشت انجیر بسیار مناسب، 4916466 هکتار دارای قابلیت متوسط و 2729358 هکتار نیز برای کاشت انجیر نامناسب هستند. ضمن اینکه 742906 هکتار از اراضی نیز فاقد ارزش مکان یابی بوده (اراضی دریاچه ای، شوره زارها و…) که از تحلیل حذف گردیده است.