مدل ارزیابی و انتظار جهت برنامه ریزی بهینه انرژی و ذخیره در شبکه های توزیع

این مقاله به ارائه مدلی دو مرحله ای جهت برنامه ریزی بهره برداری بهینه از شبکه های توزیع با هدف کاهش هزینه و بهبود قابلیت اطمینان می پردازد. در مرحله ارزیابی، برنامه ریزی انرژی و ذخیره در افق روز پیش رو با در نظر داشتن عدم قطعیت های موجود در بار و منابع تجدیدپذیر طی سناریوهای مختلف انجام می پذیرد. بنابراین، میزان تعامل شرکت توزیع با بازار عمده فروشی، برنامه ریزی روزانه تولیدات پراکنده و بارهای پاسخگو و نیز ساختار بهینه شبکه در تامین انرژی و ذخیره به شکل بهینه تعیین می گردد. نقاط تنظیمی به دست آمده به عنوان محدودیت ها و شرایط مرزی مرحله انتظار می باشند که در آن برنامه ریزی زمان حقیقی بهره برداری انجام می شود. در این مرحله، دو وضعیت بهره برداری در شرایط عادی و شرایط وجود خطا محتمل می باشد. در شرایط عادی، وقوع انحراف در مقادیر پیش بینی شده بار و منابع انرژی تجدیدپذیر مورد بررسی قرار دارد که مدل ارائه شده با بهره گیری از سطوح ذخیره تعیین شده و نیز برمبنای برنامه ریزی مجدد تولید منابع، با کمترین انحراف در هزینه، بهره برداری از شبکه را به انجام می رساند. در شرایط وجود خطا، خروج تجهیزات مختلف همچون فیدرهای توزیع مد نظر قرار می گیرد. در این حالت، علاوه بر سطوح ذخیره تعیین شده، برنامه ریزی مجدد وضعیت روشن و خاموش بودن منابع و تولید آن ها، تجدید آرایش شبکه و نیز حذف بار به عنوان اقدامات اصلاحی به کار گرفته می شود. براساس مطالعات عددی انجام گرفته به میزان 7. 3 % کاهش در هزینه بهره برداری و نیز مدیریت مناسب خطا در پیش بینی تولید توان بادی مشاهده گردید.