اثر دمای هوای ورودی، نوع و غلظت ماده حامل بر ویژگی های فیزیکی شیمیایی و ضداکسایشی عصاره مرزنجوش ریزپوشانی شده با خشک کن پاششی

هدف از این مطالعه، بررسی اثر دمای هوای ورودی (140، 160 و C 180) ، نوع (مالتودکسترین یا صمغ عربی) و غلظت حامل (10، 20 و 30 درصد وزنی-حجمی) بر ویژگی های فیزیکی شیمایی و آنتی اکسیدانی عصاره مرزنجوش خشک شده به روش پاششی است. بازده تولید پودر، رطوبت، فعالیت آبی، دانسیته توده و ضربه، انحلال، ویژگی های جذب رطوبت، نم پذیری، جریان پذیری (نسبت هاسنر و زاویه ریپوز) ، شاخص های رنگی، ریزساختار، مقدار فنل کل و فعالیت مهار رادیکال DPPH ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که، بازده تولید پودر (62/44-47/21 درصد) ، مقدار رطوبت (22/2-18/1 درصد) و فعالیت آبی پودرها (206/0-106/0) به طور قابل توجهی تحت تاثیر نوع، غلظت حامل و دمای هوای ورودی قرار گرفتند. دانسیته توده، ضربه و شاخص جریان پذیری پودرها با افزایش نسبت حامل و دمای هوای ورودی، کاهش یافت. مقدار جاذب الرطوبه بودن و انحلال پذیری پودرها با افزایش دمای هوای ورودی و غلظت حامل به ترتیب، افزایش و کاهش یافتند. افزایش دمای هوای ورودی و غلظت حامل موجب کاهش رنگ نمونه ها گردید. مقدار فنل کل پودرها با افزایش دمای هوای فرآیند کاهش یافت. اما، در دماهای بالاتر (160 و C 180) ، افزایش غلظت حامل موجب افزایش مقدار فنل کل گردید. این نتیجه به دلیل اثر حفاظتی حامل بر حفظ ترکیبات فنلی در طول خشک کردن است. نتایج مشابهی در مورد فعالیت آنتی اکسیدانی پودرها مشاهده گردید. میکروساختار پودرها نشان دادند که پودرهای تولید شده با صمغ عربی ذرات با اندازه مشابه تر و چروکیده تری از نمونه های تولید شده با مالتودکسترین داشتند. اما نمونه های تولید شده با مالتودکسترین، از سطحی صاف تر اما چسبندگی بیشتر برخوردار بودند.