مدل یابی رابطه مدیریت دانش و توانمندسازی با یادگیری سازمانی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران

هدف از این پژوهش ارائه مدلی از رابطه مدیریت دانش و توانمند سازی با یادگیری سازمانی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. این پژوهش از نظر نوع کاربردی، از نظر روش توصیفی- پیمایشی و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات میدانی بوده است. یافته های مورد نیاز از طریق بهره گیری از سه نوع پرسشنامه به دست آمد؛ پرسشنامه مدیریت دانش که توسط محقق تدوین شده است و پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر و پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه، که روایی پرسشنامه ها توسط جمعی از صاحب نظران دانشگاهی و از طریق تکنیک تحلیل عاملی تایید شد و پس از تعیین پایایی در اختیار جامعه آماری قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیریت دانش دارای ضریب اثر 56/0 بر یادگیری سازمانی و ضریب اثر 51/0 بر توانمندسازی است. همچنین ضریب اثر توانمندسازی بر یادگیری سازمانی 63/0 به دست آمد. مدل ارائه شده در این پژوهش تاثیر مدیریت دانش از طریق توانمندسازی را بر یادگیری سازمانی تایید کرد