تبیین قابلیت های مدیریت دانش در ارتباط با اثربخشی سازمانی (مورد مطالعه : سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور)

پژوهش حاضر با هدف تبیین قابلیت های مدیریت دانش و ارتباط آن با اثربخشی سازمانی در سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور انجام شده است.
روش شناسی: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع رگرسیون چندگانه بوده است. جامعه پژوهش شامل کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه پیام نور (462نفر) بوده که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با اختصاص متناسب،210 نفر از آنان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه مدیریت دانش بات (2000) با پایایی (92/0=α) و پرسش نامه اثربخشی سازمانی پارسونز (1996) با پایایی (91/0=α) استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت مدیریت دانش و اثربخشی سازمانی پایین تر از حد متوسط بوده و هم چنین بین تمامی مولفه های مدیریت دانش و نمره کل مدیریت دانش همبستگی وجود دارد. مولفه کسب دانش با توسعه دانش بیشترین همبستگی را با هم داشته اند. بین تمامی مولفه های اثربخشی سازمانی نیز همبستگی وجود دارد. مولفه مشروعیت با مولفه انطباق بیشترین همبستگی را با هم داشته اند. مولفه های شش گانه مدیریت دانش با مولفه های چهارگانه اثربخشی سازمانی با یکدیگر ارتباط مثبت و معنی داری دارند. در این میان مولفه کاربرد دانش با مولفه انطباق کمترین همبستگی را با هم دارند و مولفه اشتراک دانش با مولفه انسجام با بیشترین همبستگی را با هم دارند. مدیریت دانش با اثربخشی سازمانی رابطه مثبت و معناداری(p بحث و این مطالعه نشان می دهد از بین مولفه های مدیریت دانش ، مولفه کسب دانش در مقایسه با مولفه های دیگر سهم بیشتری در تبیین متغیر اثربخشی سازمانی دارد. در جامعه ی مورد مطالعه ، ویژگی های فردی جنسیت ، تحصیلات ، وضعیت استخدامی ، سن و تجربه ی کاری با مولفه های شش گانه ی مدیریت دانش و چهار مولفه اثربخشی سازمانی رابطه ی معنا داری نداشته اند.