تبیین تجارب دانشجویان پرستاری از آموزش به روش کلاس وارونه

برای پرورش دانش آموختگانی خلاق و برخوردار از توانایی های تفکر انتقادی، آموزش پرستاری نیازمند به کارگیری روش های آموزشی فراگیر مداری همچون کلاس وارونه است. علی رغم اینکه روش آموزش کلاس وارونه رویکردی نوین در آموزش علوم پزشکی محسوب می شود، اطلاعات کافی و عمیقی درباره ی تجارب دانشجویان پرستاری از یادگیری به شیوه ی کلاس وارونه در جهان و به خصوص در ایران وجود ندارد. مطالعه ی حاضر با هدف تبیین تجارب دانشجویان پرستاری از به کارگیری روش آموزشی کلاس وارونه و ارائه ی راهکارهای مناسب به مدرسان پرستاری اجرا شد. مطالعه ی حاضر یک تحقیق کیفی به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی است که بر 18 دانشجوی پرستاری ترم دوم که واحد پرستاری بیماری های ارتوپدی را به روش آموزش کلاس وارونه گذرانده بودند، انجام گرفت. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قرار دادی Graneheim و Lundman تحلیل شد. مضمون اصلی مطالعه "کارآمدی آموزش تئوری" بود که از سه طبقه اصلی "تجربه رویکردی نوین در آموزش"، "کنترل داشتن بر یادگیری" و "مشارکت تعاملی: تجربه های متفاوت" تبیین شد. محتواهای الکترونیکی به فراگیران کمک کرد تا بتوانند دانش نظری فراگرفته شده را برای حل مشکلات بیماران فرضی بکار بندند. مدرسان پرستاری می توانند از نتایج مطالعه ی حاضر جهت دستیابی به پیامدهای مثبت به کارگیری کلاس وارونه بهره جویند.