بررسی رابطه خاک- لندفرم در جنوب هرات، غرب افغانستان

خاک به عنوان یکی از اجزای اصلی لندفرم ها، تغییر و تحولات آنها به یکدیگر وابسته است و شناسایی رابطه خاک- لندفرم، پایه مطالعات شناسایی خاک است. هدف از این مطالعه شناسایی فرایندهای ژئومورفیک و خاک سازی تغییر و تحول خاک های در جنوب هرات افغانستان بود. بدین منظور، 5 خاکرخ در امتداد یک برش از سطوح ژئومورفیک مخروط افکنه، حد واسط مخروط افکنه و دشت دامنه ای، دشت دامنه ای و دشت سیلابی تشریح و نمونه برداری شد. ویژگی های فیزیکی و شیمیایی، کانی شناسی رس و ویژگی های میکرومورفولوژیکی خاک ها تعیین شد. متکامل ترین خاک با افق آرجیلیک– کلسیک (Btk) در سطح ژئومورفیک مخروط افکنه مشاهده شد. در سطوح ژئومرفیک دیگر، به دلیل اضافه شدن رسوبات، خاک تکامل نداشته است. در اراضی حد واسط مخروط افکنه- دشت دامنه ای و بخش از دشت دامنه ای، به دلیل گود افتادگی این اراضی، املاح، در سطح تجمع پیدا کرده اند و هدایت الکتریکی خاک ها تا بیش از 40 دسی زیمنس بر متر می رسید. در دشت سیلابی به دلیل نوسانات آب زیر زمینی، خاک ها شرایط احیایی و اکسیدی را نشان می دادند. ایلیت، کلریت، اسمکتیت، کائولینیت، پالیگورسکیت کانی های غالب در بخش رس خاک می باشند. وجود پوشش های رسی روی نودول کربنات های ثانویه در افق Btk نشان دهنده دوره های تناوب خشک و مرطوب اقلیم می باشند. تغییر و تحولات خاک در منطقه مورد مطالعه در جنوب هرات، با خاک های مناطق خشک ایران مشابهت دارد.