روشی اصلاح شده برای بهبود برآورد پتانسیل سنگ مادر با استفاده از نمودارهای چاه پیمایی

در حال حاضر مدل پسی کاربرد زیادی در تشخیص و محاسبه کربن آلی سنگ‌های مادر پیدا کرده است. این مدل از همپوشانی لاگ‌های تخلخل و لاگ مقاومت‌ویژه استفاده می‌کند. در سنگ‌های فقیر اشباع از آب این دو لاگ با یکدیگر موازی و می‌توانند بر روی هم قرار داشته باشند، اما در سنگ‌های مخزنی هیدروکربن‌دار و سنگ‌های غیر مخزنی غنی از ماده آلی جدایشی بین این دو لاگ اتفاق میافتد که متناسب با غنی‌شدگی آلی است. یکی از مهمترین قسمت‌های کار با مدل پسی تعیین خط مبنا است چون با تعیین صحیح خط مبنا می‌توان مقدار کربن آلی کل(TOC) را بدرستی برآورد کرد. در سال 2012 طرح ارزیابی مخازن نفت و گاز کشف‌نشده و مخازن قابل بازیافت در سنگ مادرهای بخش تحتانی ژوراسیک تا کرتاسه تحتانی ایالت آلاسکای امریکا انجام و در نبود داده‌های ژیوشیمی‌آلی و برای تعیین قابلیت هیدروکربن‌زایی شیل‌ها، روش اصلاحی براساس لاگ‌های چاه‌پیمایی ارایه شد. در این روش به جای تعیین خط مبنا و محاسبه logRΔ از پارامترهای ΔDTX و  استفاده شده است. در این مقاله برای تعیین کربن آلی کل یا TOC از داده‌های دو ناحیه مختلف واقع در جنوب غرب ایران بهره‌برداری شد و در مرحله بعد به‌جای پارامتر logRΔ از پارامتر جدید  در مدل پسی استفاده گردید. مقایسه TOC حاصل از این روش با TOC به‌دست آمده از داده‌های آزمایشگاهی نشان داد که درستی و دقت این روش نسبت به مدل پسی بیشتر است. در این مقاله بدلیل محرمانه بودن داده‌ها، تنها نتایج پژوهش انجام شده اعلام می‌شود.