ارزیابی کیفیت آب رودخانه دهبار با استفاده از شاخص های زیستی

شاخص های زیستی می توانند به عنوان یکی از روش های مفید و کارآمد برای ارزیابی کیفیت آب به کار گرفته شوند. در بی ش تر مطالعات پایش زیستی، بزرگ بی مهرگان کفزی به دلیل تغییر در تراکم و تنوع خود در اثر فشارهای زیست محیطی و انسانی مورد توجه قرار گرفته اند. در این راستا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین درجه آلودگی رودخانه دهبار (خراسان رضوی) با استفاده از شاخص های HFBI، BMWP، ASPT، EPT/CHIR بود. نمونه برداری طی یک فصل از مهرماه تا اواخر آذر 1395 در شش ایستگاه انجام شد. در مجموع 736 عدد ماکروبنتوز متعلق به 7 راسته و 16 خانواده شناسایی شدند که بیش ترین فراوانی مربوط به خانواده Baetidae با 35 درصد بود. نتایج حاصل از شاخص های زیستی نشان داد که ایستگاه های شماره 1، 2 و 3 را در طبقه متوسط تا بد و ایستگاه های 4، 5 و 6 در طبقه متوسط تا خوب طبقه بندی قرار می گیرند. هم چنین نتایج نشان داد که ایستگاه های پایین دست تحت تاثیر فعالیت های انسانی بوده، درحالی که ایستگاه های با کیفیت در بالادست رودخانه قرار داشته و تحت اختلالات کم تر انسانی بودند. به طورکلی تحقیق نشان داد که شاخص های زیستی می تواند ابزار مناسبی برای بررسی و پایش وضعیت کیفیت آب رودخانه دهبار باشند.