آینده پژوهی مردم سالاری دینی در جمهوری اسلامی ایران

این مقاله به بررسی آینده پژوهی مردم سالاری دینی در جمهوری اسلامی ایران می پردازد. مطالعه روندهای گذشته در مردم سالاری دینی نشان می دهد که ریشه های این گفتمان به دوران مشروطه و اولین رویارویی حکومت قاجار با مدرنتیه غربی باز می گردد؛ زمانی که برای اصلاح نهادهای جدید غربی همچون مجلس شورای ملی، قانون و…نهاد دین وارد عمل شد؛ با شکل گیری سیاست های مواجهه جویانه پهلوی اول و دوم، حاملان این گفتمان با بازنگری کلی در سیاست ها، برنامه های خود، زمینه سلطه کامل این گفتمان را دو دهه بعد فراهم کردند که نتیجه آن پیروزی، دستیابی به قدرت و تشکیل جمهوری اسلامی در سال 1357 بود. با اینحال این گفتمان با مسائل و و چالش های متعددی روبرو شده که لزوم آینده پژوهی را ایجاب می کند. مسائل جدید در قالب پیشرانهایی همچون جهانی شدن، مسائل اندیشه ای، هویتی و عملکردی خود را نشان داده اند. نحوه پاسخ گفتمان مردم سالاری دینی به این چالش ها به شکل سناریوهای مختلف در این مقاله نشان داده شد. روش تحقیق در این پژوهش، سناریوپردازی برای آینده محتمل است. روش گردآوری داده ها نیز مطالعات کتابخانه ای و فیش برداری است.