اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد-کودک مادران دارای فرزند با ناتوانی یادگیری

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد–کودک مادران دارای فرزند با ناتوانی یادگیری انجام شد. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودک با ناتوانی یادگیری شهر همدان بودند که از بین آن ها نمونه ای به حجم 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش آموزش تنظیم هیجان را در 8 جلسه دریافت کردند، درحالی که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه پس آزمون اجرا شد، ابزار استفاده شده در این پژوهش، مقیاس رابطه ی والد _کودک پیانتا بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری، با استفاده از نسخه 24 نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. نتایج تحلیل کو واریانس چند متغیری نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر تعارض، نزدیکی، وابستگی و رابطه مثبت کلی اثر مثبت و معناداری داشت (001/0> p). نتایج حاکی از آن بود که آموزش تنظیم هیجان سبب بهبود تعامل مادر با کودک شده است. برنامه ریزی جهت آموزش تنظیم هیجان به مادران دارای کودکان مبتلابه ناتوانی یادگیری اهمیت ویژه ای دارد