حذف و نقش آن در پیوستگی داستان حضرت موسی(ع) در سوره قصص براساس نظریه هالیدی و حسن

پیوستگی متن به عنوان یکی از رکن های بنیادین ارتباط متن از دیرباز مورد توجه زبان شناسان قرار گرفته است؛ چرا که پیوستگی متن و شناخت عوامل آن باعث فهم هر چه بهتر متن شده، انگیزه خوانش را درخواننده تقویت می کند، به ایجاد رابطه منطقی بین وقایع کمک می نماید و در بسیاری از موارد مانع فهم نادرست متن می شود. به عقیده هالیدی و حسن (1976) یکی از ابزار های پیوستگی متن، حذف است که باعث برقراری هر چه بیشتر ارتباط میان خواننده با متن از سویی، و میان حدس و تصور وی از حذف ایجاد شده در کلام از سوی دیگر و در نتیجه پیوستگی متن می گردد. از آنجا که قرآن کریم به عنوان منظومه ای منسجم و به هم پیوسته، از جانب خداوند بلند مرتبه به صورت دفعی وتدریجی بر پیامبر اکرم- صلی الله علیه وآله- نازل شده، بررسی پیوستگی این کتاب آسمانی از دیدگاه زبانشناسی ضروری است؛ بنابراین این مقاله بر آن است که با روش تحلیلی- تطبیقی به بررسی پدیده حذف در داستان حضرت موسی - علیه السلام- در سوره قصص بپردازد سپس تاثیر آن را در پیوستگی آیات این سوره تحلیل کند. از مهم ترین نتایج این مقاله این است که حذف باعث ایجاز و اختصار، و ایجاز و اختصار باعث سرعت بخشیدن به حرکت داستان می شود.