مطبوعات و توسعه اجتماعی

نگرانی های ما درباره یجهان چندان به آن چیزی که اتفاق می افتد، ارتباطی ندارد، بلکه بیشتر به آنچه روزنامه نگاران و رسانه ها به ما می گویند که اتفاق افتاده است، مربوط می شود. این تاثیر قدرتمند با پیامدهای عظیم برای فرآیندهای اجتماعی، بزرگتر است. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت عملکرد مطبوعات ایران در راستای نقش توسعه بخشی خود، خصوصا توسعه ی اجتماعی می باشد. روش پژوهش، تحلیل محتوا می باشد و برای این کار دو روزنامه دارای دو خط مشی سیاسی متفاوت، انتخاب شده است. طبق روش نمونه گیری طبقه بندی شده، 48 شماره از دو روزنامه انتخاب و بر اساس دستورالعمل کدگذاری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، طبق آزمون کای اسکوئر محاسبه شده، بین دو متغیر روزنامه های مورد بررسی و محتواهای آنها رابطه یمعنی داری وجود ندارد؛ همچنین بین دو متغیر روزنامه های مورد بررسی و ارائه یپیشنهاد سازنده و وجود نقد مفید در آنها نیز رابطه یمعنی داری وجود ندارد. بر اساس نتایج پژوهش بیشترین مطلب در بحث توسعه یاجتماعی در این دو روزنامه بحث سوادآموزی بوده است و امر مهاجرت کمترین میزان را به خود اختصاص داده است. همچنین مشخص شد که فراوانی مطالبی که در آنها نقد سازنده و پیشنهادات مفید وجود دارد، کمتر از مطالبی است که در آنها نقد وجود دارد و در نهایت مشخص شد که در این دو روزنامه پیگیری وعده های مسئولین و سرانجام طرح های تصویب شده ی اجتماعی برای رفع آسیب های اجتماعی موجود، کمتر اتفاق افتاده است.