نقش پیش بینی کنندگی تنظیم هیجان در رشد و تحول پس از سانحه جانبازان نابینا

  دشواری در تنظیم هیجانات برای افراد نوعی ناسازگاری محسوب می شود و عامل خطر مهمی برای سلامت روان می باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی تنظیم هیجان در رشد و تحول پس از سانحه جانبازان نابینا انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود که در آن 110 نفر از جانبازان نابینا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه دشواری تنظیم هیجانی Gratz و Roemer و پرسش نامه رشد و تحول پس از سانحه Tedeschi و Calhoun را با کمک پرسشگر تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و Multiple linear regression در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. رابطه منفی بین دشواری تنظیم هیجانی و رشد و تحول پس از سانحه وجود داشت. بر اساس داده های تحلیل Multiple linear regression، مقدار آماره F بین دشواری تنظیم هیجانی و رشد و تحول پس از سانحه، 319/4 و معنی دار بود و مقدار ضریب رگرسیونی استاندارد شده نیز 196/0- به دست آمد. بنابراین، تنظیم هیجان قادر است رشد و تحول پس از سانحه را پیش بینی کند (05/0 > P). به نظر می رسد در صورتی که تنظیم هیجانات به صورت مناسبی انجام شود، نه تنها می توان از ورود به رفتارهای پرخطر جلوگیری کرد، بلکه این مهم منجر به رشد و تحول افراد نیز خواهد شد.