بررسی و نقد روایت «یوطئون للمهدی»

روایت «یخرج‏ ناس‏ من المشرق فیوطئون للمهدی» در سال های گذشته، فراوان در بحث های زمینه سازی ظهور به طور عام و در مقالات علمی پژوهشی به گونه ای خاص، به کار رفته است. فراوانی به کار گیری این روایت و تحلیل ها و تطبیق های صورت گرفته، بایستگی ارزیابی این روایت را دوچندان کرده است. نخستین بار ابن ماجه قزوینی (م/ 273ق) در کتاب «سنن» این عبارت را سخن پیامبر اکرم6 دانسته است؛ لیکن برای این روایت اعتباری قایل نبودند تا این که روایت از طریق کتاب کشف الغمه اربلی (م/692 ق‏) به منابع روایی شیعه وارد شد. این نوشتار که با روش توصیفی تحلیلی انتقادی سامان یافته، تلاشی است در پاسخ به این پرسش که روایت «یوطئون للمهدی» از چه میزان اعتباری برخوردار است. با توجه به تولد روایت در فضای ذهنی اهل تسنن و اهتمام آن ها به حکومت حضرت مهدی4 و نه به ظهور، به مساعدت در برپایی حکومت اشاره کرده و به زمینه سازی ظهور ارتباطی ندارد.