ارزیابی مدل های تبدیل دو بعدی در هم مرجع سازی تصاویر استریو ماهواره ای

هم مرجع سازی تصویر یک فرآیند اساسی در پردازش تصویر بوده و هدف از آن، تعیین دقیق ترین مطابقت میان دو یا چند تصویر از یک منظره ی یکسان است. مدل های تبدیل دو بعدی نقش اساسی در هم مرجع سازی تصاویر ایفا می کنند. در این تحقیق قابلیت انواع مختلف از مدل های تبدیل دو بعدی شامل 9 تبدیل متشابه، پروژکتیو، چندجمله ای از درجات 1 تا 4، مدل تبدیل قطعه ای خطی، Multiquaderic (MQ) و Pointwise (PW) در هم مرجع سازی تصاویر استریو ماهواره ای مورد ارزیابی قرار می گیرد. به منظور استخراج کارآمد نقاط گرهی در تصاویر، از یک روش ترکیبی بر مبنای عوارض نقطه ای FAST، توصیفگر SIFT (Scale Invariant Feature Transform) و روش تناظریابی کمترین مربعات استفاده شده است. به منظور ارزیابی اثر تعداد و توزیع مکانی نقاط گرهی، فرآیند ارزیابی در چهار حالت مختلف با تعداد و توزیع متفاوت از نقاط کنترل انجام شده است. برای ارزیابی از دو جفت تصویر ماهواره ای بزرگ مقیاس مربوط به سنجنده های ZY3 و IKONOS استفاده شده است. نتایج ارزیابی بیانگر این است که مدل های تبدیل سراسری نظیر پروژکتیو و چندجمله ای ها دقت مناسبی را برای هم مرجع سازی تصاویر ماهواره ای ارائه نمی دهند. در مقابل در صورتی که تعداد و توزیع نقاط کنترل مناسب باشد، مدل های تبدیل انطباقی نظیر MQ و PW دارای دقت مناسبی خواهند بود. به طور کلی بالاترین دقت مربوط به مدل تبدیل MQ است به طوری که مقدار RMSE نقاط چک با استفاده از این مدل برای جفت تصویر ZY3 و IKONOS به ترتیب برابر 2 و 1. 9 پیکسل است.