استفاده از رگرسیون های غیرخطی در برآورد غلظت و تولید نقشه پراکندگی ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون با استفاده از تصاویر سنجش از دور و اندازه گیری های زمینی

وجود ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون تاثیرات مخرب جدی بر روی سلامت افراد جامعه خواهد داشت. بنابراین داشتن اطلاعات در مورد میزان غلظت و نحوه پراکندگی آنها در شهر از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. امروزه از ایستگاه های آلودگی سنجی در محدوده شهر برای اندازه گیری غلطت آلاینده ها استفاده می شود. اگرچه این ایستگاه ها مقادیر آلودگی را با دقت بالایی اندازه گیری می کنند اما به دلیل محدودیت تعداد آنها از لحاظ مکانی پیوستگی ندارند. برای حل این مشکل می توان از تصاویر سنجش از دوری برای برآورد میزان غلظت ذرات و تولید نقشه های پراکندگی آلودگی استفاده نمود. در این تحقیق به جای استفاده از داده های عمق اپتیکی که به طور غالب در بررسی و مطالعه آلودگی توسط محققان مورد استفاده قرار می گیرد، از تصاویر بازتابندگی ظاهری سهم هواویز بدست آمده از تصاویر سنجنده مادیس استفاده می کنیم. مزیت استفاده از تصاویر بازتابندگی ظاهری سهم هواویز نسبت به داده های عمق اپتیکی پیوستگی مکانی و قدرت تفکیک مکانی بهتر آنها می باشد. تولید نقشه روزانه آلودگی برای 8 روز در سال 1396 در شهر تهران با استفاده از برقراری رگرسیون بین مقادیر بازتابندگی ظاهری سهم هواویز و مقادیر اندازه گیری شده غلظت ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون انجام شده است. بررسی عملکرد رگرسوین های خطی، نمایی، لگاریتمی و نمایی از جمله اهداف این تحقیق می باشد. میانگین مجذور همبستگی رگرسیون های خطی، نمایی، لگاریتمی و توانی به ترتیب برابر با 5912/0، 5826/0، 5808/0، 5782/0 بدست آمده است. براساس نتایج بدست آمده رگرسیون نمایی بهترین عملکرد را برای تولید نقشه پراکندگی آلودگی داشته است.