نقش میانجی گری مهارت های مطالعه در تاثیر خودکارآمدی تحصیلی، باورهای معرفت شناختی و اضطراب تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی گری مهارت های مطالعه در تاثیر خودکارآمدی تحصیلی، باورهای معرفت شناختی و اضطراب تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-94 انجام گرفت. روش اجرای این پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) و از نوع معادلات ساختاری بود. کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر ارومیه در سال تحصیلی 95-94 جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دادند. روش نمونه گیری، تصادفی خوشه ایچندمرحله ای بود و برای تعیین حجم نمونه، برای هر زیرمتغیر 20 نمونه در نظر گرفته شد و در کل 350 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (پاتریک، هیکس و رایان، 1997) ، مقیاس باورهای معرفت شناختی (شومر، 1990) ، مقیاس اضطراب تحصیلی (آلپرت و هابر، 1960) ، مقیاس مهارت های مطالعه (کانگاس، 2009) و برای سنجش عملکرد تحصیلی دانش آموزان از میانگین نمرات دانش آموزان در نیمسال اول سال تحصیلی 95-94 استفاده شد. در مطالعه حاضر، به منظور آزمون رابطه ساختاری خودکارآمدی تحصیلی، باورهای معرفت شناختی، اضطراب تحصیلی و مهارت های مطالعه با عملکرد تحصیلی از روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی و مهارت های مطالعه، اثر مستقیم بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان می گذارند (01/0<P). همچنین یافته ها نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی و باورهای معرفت شناختی با واسطه مهارت های مطالعه، اثر غیرمستقیم بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان می گذارند (01/0<P).