اثر تمرین با شدت متوسط بر فعالیت آنزیم های کاتالاز و مالون دی آلدئید در ناحیه هیپوکمپ موش های صحرایی دیابتی

دیابت شیرین موجب تشدید استرس اکسیداتیو شده و فعالیت سیستم دفاع آنتی اکسیدان را کاهش می دهد. ازآنجایی که مغز حساسیت بالایی به استرس اکسیداتیو دارد و شواهد علمی حاکی از اثر ورزش منظم بر کاهش حساسیت مغز به آسیب های مغزی تحت شرایط پاتوفیزیولوژیک است، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین با شدت متوسط بر فعالیت آنزیم های کاتالاز و مالون دی آلدئید در ناحیه هیپوکمپ موش های صحرایی مبتلا به دیابت بود. تعداد 24 سر موش صحرایی نر با سن 10 هفته و وزن 9/4±245 گرم به 4 گروه دیابت تمرین، دیابت کنترل، سالم تمرین و سالم کنترل تقسیم شدند. موش های گروه های دیابتی از طریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی ورزشی شامل 6 هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط بود. پس از 24 ساعت از آخرین جلسه تمرین نمونه های بافت هیپوکمپ استخراج گردیده فعالیت آنزیم های کاتالاز و مالون دی آلدئید در آنها بررسی شد. پس از تمرین استقامتی میزان کاتالاز در گروه های دیابت تمرین (7/74±161/24) نسبت به دیابت کنترل (8/05±148/55) و سالم تمرین (2/3±408/85) نسبت به سالم کنترل (9/33±283/44) افزایش معنی داری داشت (0/05<P). همچنین، میزان مالون دی آلدئید در گروه دیابت تمرین (1/75±9/65) نسبت به گروه دیابت کنترل (1/01±13/23) کاهش معنی داری یافت (0/05> P). براساس نتایج این مطالعه می توان گفت تمرین استقامتی می تواند در افزایش نقش آنتی اکسیدانی آنزیم کاتالاز و کاهش میزان مالون دی آلدئید بافت هیپوکمپ موش های دیابتی موثر باشد.