بررسی پتانسیل های اکوتوریسمی مناطق مرزی با استفاده ازGIS و MCDM (مطالعه موردی: شهرستان مرزی پاوه)

اکوتوریسم به ارائه جاذبه های گردشگری و معرفی چشم اندازهای طبیعی به گردشگران با حفظ هویت مکانی آن ها می پردازد. لازمه اجتناب از پیامدهای نامطلوب گردشگری شناخت ویژگی های موثر در گردشگری طبیعت در هر منطقه و برنامه ریزی متناسب با ویژگی های آن منطقه است. شهرستان مرزی پاوه به علت وجود میراث های طبیعی، دارا بودن پدیده های جذاب ژئومورفولوژیکی، ویژگی های متنوع اقلیمی، چشم اندازهای بی نظیر و شرایط منحصربه فرد اکولوژیکی دارای پتانسیل مناسبی جهت توسعه اکوتوریسم می باشد. برای شناسایی نواحی مستعد توسعه اکوتوریسم، برای هر یک از معیارهای مختلف شامل معیارهای محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی، فیزیکی، زیر معیارها با توجه به مطالعات کتابخانه ای و وضعیت شهرستان پاوه تعیین شد و هر یک از زیر معیارها پس از رقومی سازی در محیط نرم افزار Arc GIS مورد پردازش قرار گرفتند. وزن دهی و اهمیت نسبی هریک از لایه های اطلاعاتی نسبت به یکدیگر از طریق تحلیل سلسله مراتبی انجام شد. سپس لایه ها با استفاده از تکنیک ترکیب خطی وزنی (WLC) با وزن های مختص به خود در محیط GIS تلفیق شدند. نتایج نشان می دهد که از بین معیارهای انتخاب شده برای پهنه بندی اکوتوریسم شهرستان مرزی پاوه، معیارهای راه های مواصلاتی و شیب به ترتیب با امتیازهای 254/0 و 126/0 بیشترین وزن را دارند. معیار دما با امتیاز 0103/0 کمترین وزن را دارد.