نسبت سنجی الگوی حکمرانی خوب و مردم سالاری دینی (با تاکید بر شاخص های حاکمیت قانون، مشارکت و پاسخگویی)

از جمله رویکردهای نوین به توسعه، الگوی حکمرانی خوب است که زمینه‏ساز  توسعه‏ ای مردم سالارانه است. از ویژگی‏های اصلی این الگو می‏توان به  «پاسخگویی دولت به شهروندان» ، «حاکمیت قانون» ، «مردم‏سالاری» ، «مشارکت» ،  «حق انتخاب» و… اشاره داشت. در این الگو صاحبان اصلی قدرت، مردم هستند.  کشورهای مختلف دنیا در تلاش هستند تا با عمل به این اصول، کارایی و توان  ساختار سیاسی خویش را ارتقا دهند؛ جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده  مستثنا نیست. هماهنگی فراوان اصول حکمرانی خوب با ارزش‏های دینی و ملی در  ایران زمینه را برای پیاده سازی این الگو در ایران فراهم می کند. لذا در  این مقاله در تلاش هستیم تا به نسبت‏سنجی الگوی حکمرانی خوب و مردم‏سالاری  دینی اقدام نماییم. پرسش اصلی این پژوهش بیان می‏دارد «چه رابطه‏ای بین  حکمرانی خوب با تقویت مردم سالاری دینی در ایران وجود دارد؟». فرضیه اصلی  این مقاله بیان می‏دارد «بین حکمرانی خوب و تقویت مردم‏سالاری دینی در  ایران، رابطه مستقیمی وجود دارد». این مقاله می‏کوشد با روش تجزیه وتحلیل  کیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‏ای- اسنادی نشان دهد که حکمرانی خوب  به عنوان الگویی برای کشورهای درحال توسعه، بستر مناسبی برای تقویت  مردم‏سالاری دینی در ایران است. توضیح اینکه در این مقاله صرفا شاخص‏ های  حاکمیت قانون، پاسخگویی و مشارکت مورد بررسی قرار می‏ گیرد.