رابطه باورهای هوشی و بهزیستی مدرسه: نقش واسطه ای امید

  هدف از این پژوهش بررسی نقش واسطه ای هیجان امید در رابطه باورهای هوشی و بهزیستی مدرسه در قالب یک مدل علی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری تمامی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان لردگان در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 3008 نفر بود که با روش خوشه ایچندمرحله ای تعداد 456 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های نظریه تلویحی هوش (عبدالفتاح و یتس، 2006) ، خرده مقیاس هیجان امید (پکران، گوئتز، تیتز و پری، 2005) و مقیاس بهزیستی مدرسه (کاپلان و ماهر، 1999) استفاده شد. مدل پیشنهادی پژوهش با روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارAMOS آزمون شد. یافته ها نشانگر اثر مستقیم باور هوشی افزایشی و ذاتی بر بهزیستی مدرسه بود. همچنین، هیجان امید اثر مستقیم بر بهزیستی مدرسه نشان داد. علاوه بر این، نتایج آزمون بوت استراپ حاکی از نقش واسطه ای هیجان امید در رابطه بین باور هوشی افزایشی و بهزیستی مدرسه بود. نتایج این پژوهش بیانگر اهمیت نقش هیجان امید مبتنی بر باور هوشی افزایشی در بهزیستی مدرسه است.